Zajęcia drugie

Motto z zajęć: Nogę Wam przyszyją, rękę Wam przyszyją, ale głowy już nie!

Wojtek Rencz na wykładzie
Gościem specjalnym drugich zajęć był Wojtek Rencz – zawodnik crossowy, któremu w domu puchary się raczej nie mieszczą! To wielokrotny Mistrz Polski, Mistrz Świata w 1993 roku i uczestnik Rajdu Paryż-Dakar 2001.

Zajęcia były poświęcone ubiorowi motocyklowemu. Z wykładu Wojtka dowiedzieliśmy się jak prawidłowo dobrać rozmiar kasku i dlaczego nie warto kupować tanich kasków na bazarach (patrz: motto z zajęć). Mogliśmy obejrzeć kurtkę materiałową i skórzaną, przerobiliśmy też spodnie i buty.

A wszystko to w pełnej humoru atmosferze i oczywiście z podkreśleniem wyższości motocrossu, nad innymi formami jazdy motocyklowej. Zawodnik ten podkreślał, jak wiele daje jazda w terenie. Że tyle, co nauczymy się o zachowaniu motocykla w terenie przez 1 kilometr, to 100 km doświadczeń z drogi asfaltowej. A i skutki wypadku są mniej dotkliwe w terenie, niż na drodze!

Mówił też o tym, by dać sobie czas na „rozjeżdżenie się” po zimie. Podkreślał, jak ważna jest czujność na drodze i umiejętność przewidywania zdarzeń, bo obecnie 70% wypadków z udziałem motocykli – to wypadki z winy kierowcy samochodu. Tylko, że to potem najczęściej motocyklista – jest stroną poszkodowaną najbardziej…

Wykorzystując tą okazję, postanowiłam wypytać Wojtka o kobiety w motocrossie i o motocyklowe początki – wywiad już wkrótce!

Zajęcia pierwsze

Motto z zajęć: Motocyklista ma dużo więcej do stracenia!

Wybrałam się na pierwsze zajęcia do szkoły Motorsfera. Na kurs zgłosiło się kilkunastu mężczyzn i dwie kobiety – w tym ja! Na początku oczywiście sprawy organizacyjne: wypełnienie formularza i umowy, ustalenie grafiku zajęć. Klimat lekko skrępowany, bo przecież nie znamy się nawzajem – aczkolwiek instruktor Waldek próbuje nas rozruszać :-).

Pierwszy wykład jest poświęcony elementom, na jaki składa się egzamin kat. A. Czyli, jakie manewry musimy opanować i jaką wiedzą dysponować – by zdać. Początkowo wykład prowadzi jeden z kursantów bardziej zaawansowanych, niż my.

A to coś, będę ujeżdżać 😉
Potem instruktor próbuje zaktywizować nasze szare komórki, bo okazuje się, że nie każde proste pytanie – ma prostą odpowiedź. A czasem jak nawet znamy odpowiedź, to ciężko ją uzasadnić. To zdecydowanie fajniejsza forma nauki, bo dyskusja bardziej zapada w pamięć, niż monolog nauczyciela na którym można, choćby zasnąć :-).

Nie czuję się jak w szkole, bo bezpośredniej kary – czyli złej oceny, tu nie ma. Jedyną karą (pośrednią) za nie wchłoniętą wiedzę, jest moje własne bezpieczeństwo. Chyba warto się nauczyć!

Na koniec dostaliśmy zadanie domowe! Dwuosobowe grupy będą opracowywać po 1 artykule kodeksu drogowego i prezentować go reszcie grupy. Ja z kolegą po sąsiedzku (o imieniu jeszcze mi nie znanym) dostaliśmy art. 24 dotyczący wyprzedzania. Czyli min. tego, czego nie znoszą kierowcy aut – jazdy motocykli między pasami ruchu :-).